esen ulu rüzgarların eşliğinde sonsuz oldular
kayboldu ruhlarımız umutsuzca bakan bakışların içerisinde
eridiler, aşkın nârında yanıp kül oldular
ruhumuzun içinde taştı volkan oldu nârın sevdası
pembeydi düşler mutluluğun uçsuz bucaksız kol gezdiği diyarlarda
ellerindeydi gözlerin kaybolmuş ruhlarımız ellerindeydi
kelimelerin hapsolduğu o yerde kalbim çaresiz, umutsuz bir esirdi
nedeni yoktu aşkın dallarında kaybolmasının bir nedeni yoktu.
esirdi yalnızlık hapishanesinde karanlıklar içinde
zaferdi istediği yalnızlık prangalarını söküp atabilmenin zaferi
istiyordu sadece kaybolmuş ruhunu bulabilmek istiyordu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder